DC Comics karakterlerinin psikolojik sıkıntılarını konu alan mini serinin yazarlığını Tom King, çizerliğini ise yetenekli sanatçı Mitch Gerads yapıyor.
Heroes In Crisis, ilk duyurulduğu zaman fena fikir değildi; yoğun çatışmalar yaşayan kahramanların, psikolojik destek için “Sanctuary” adlı bir yere gitmesini işleyen kısa bir seri olacaktı. Psikoloji alanına ilgili bir birey olarak bu çok hoşuma gitmişti çünkü süper kahramanlar haddinden fazla sert bir yaşama sahipler ve bu durumun onların psikolojisini etkilememesi mümkün değil. Daha önce süper kahramanların psikolojik destek almalarına dair iki iş geliyor aklıma -Young Justice dizisinde Black Canary’nin genç kahramanlara verdiği danışmanlık ve The Flash çizgi romanlarının ilk sayılarında Wally’nin Barry’nin ölümünün ardından psikolojik destek alması- ama süper kahramanların dünyasında psikolojik destek kurumsal anlamda hiçbir zaman var olmamış, aksine psikolojik buhranlar romantize edilmişti. Bu yüzden kağıt üstünde Heroes In Crisis, çizgi roman dünyası için önemli bir dönüm noktası olabilirdi… olmadı.
Heroes In Crisis (2018) – Mitch Gerads
Bakış Açısı Sorunu
İlk uyarı, Dan DiDio’nun San Diego Comic-Con’da gerine gerine bu hikayenin bir “cinayet öyküsü” olduğunu açıklamasıydı. Sanctuary’de bulunan herkesin ölümünün ardından katilin kim olduğu araştırılacaktı. Öne çıkan şüpheliler ise Booster Gold ve Harley Quinn’di. Okurların bu açıklamaya verdiği ilk tepki ”olamaz, ikinci bir Identity Crisis vakası mı geliyor yoksa?” oldu. Haklıydılar da çünkü bu hikaye bize 10 yıl önce aynı şekilde sunulmuş, DiDio da hiçbir zaman o serinin yaptığı yanlışlardan ders çıkarmamıştı.
Heroes In Crisis, kahramanların yaşadıkları sıkıntıların üstesinden nasıl geldiklerini anlatacak, yeri geldiğinde üzen, mutlu eden ve ilham veren bir çalışma olacağına, klasik bir DC Comics “mutsuzluk senfonisi” oluverdi. Psikolojik sıkıntılar yaşayan kişileri tetikleyecek birçok içerik barındırırken de tünelin ucunda gösterilen ışık, pili bitmekte olan elektronik bir lambanın yapay ışığından farksız.
Tom King çok iyi bir yazar ancak “belli geçmişi olan” karakterleri kendi hikâyesine uyarlayabilmekten aciz. Ne Wally West bildiğimiz Wally, ne diğer karakterler bildiğimiz mantıklı çerçevelerinde hareket eden karakterler. King’in uzmanlık alanı ‘D-list’ denilen, niş kitleye sahip karakterlerle daha uyumlu çünkü yaptığı değişimler karakter fazla tanınmadığı için çok göze batar olmuyor. Batman’de de buna dair çok eleştiri gelmişti ama başarılı bir yazar olduğundan, DC Comics buna çok kulak asmadı, zaten King’in çizdiği o depresif atmosfer DiDio yönetimindeki DC Comics’in en sevdiği tarz. King bu destek sayesinde önündeki mantık çerçevelerine aldırış etmiyor, hikayeleri karakterlere uyarlamak yerine karakterleri değiştirip aklındaki senaryoya oturtuyor. Özellikle Wally’de gördüğümüz şey, yerine uymayan bir legonun oyuncağa zarar verilircesine o boşluğa oturtulmaya çalışılması. Olmuyor işte, bina çöküyor.
Heroes In Crisis (2018) – Mitch Gerads
Yanlış Çözümlemeler
Yazarın verdiği mesajlarda kafa karışıklığı söz konusu; bu yardımlar faydalı mı, değil mi? Eser kesinlikle yöntemlerin yanlışlıklarına inmiyor, zira tasvir edilen bazı psikolojik tedavi yöntemleri kan dondurur cinsten. Hayata döndürülmüş olan bir karakter sürekli kendini ölüm anına götürülerek travmasını atlatmaya çalışıyor, sevdiklerini kaybetmiş olanlar onların olduğu illüzyonlarda hayata tutunmak için çaba gösteriyor. Sanctuary denen yer insanların olmadığı, robotlarla konuşulan ve buram buram yapaylık ile ayakta duran bir yer. Tahmin edersiniz ki, burada izole olmuş biri en sonunda “istemeden de olsa” birçok kişinin ölümüne sebep oluyor.
Kaotik bir şekilde yazılan Heroes In Crisis’in vermek istediği mesaj çiğ ve her şeyden de öte nihilist. King’in bu yaklaşımı belli kesimleri tatmin ediyor olabilir ancak ana akım çizgi romanların daha umutlu bir bakış açısına sahip olması gerektiğini düşünen birisi olarak beni etmiyor. Ayrı evrenlerde bu iç karartıcı, karakterlerden kopuk, absürt anlatımların deneysel bir yeri olabilir ama DC Comics’in bir türlü kurtulamadığı bu havadan bıktım ve desteklemeyi reddediyorum.
Heroes In Crisis (2018) – Mitch Gerads
Her ne kadar eserin sanat yönetimi çok iyi olsa da, Heroes In Crisis içerik bakımından tam bir felaket. Bunların üstüne gizem kısmının derin düşünülmemiş ve aktarılamamış olması da tuz biber. Tom King’in açık ara en zayıf eseri olan bu mini seriyi bir daha görmek ve duymak istemiyorum. Heroes In Crisis’ten geriye kalan şeyse üç yıl önce çizgi romanlarda “umudu” geri getirecek olan Rebirth döneminin feci şekilde can verdiği gerçeği ve zarar gören bir Wally West. Öyle görünüyor ki, Dan DiDio gidene dek DC Comics’in vaatleri hep yarım kalacak.
CADDE NOTU: 5.0 / 10
Comments