Aşağıda görmekte olduğunuz paylaşım, Spider-Man: Homecoming filminde Michelle karakteri olarak karşımıza çıkan genç oyuncu Zendaya‘ya ait. Böylece Zendaya, Spider-Man: Homecoming’te oynadığı karakter Michelle’nin Mary Jane Watson olduğunu bir nevi onayladı ve geçtiğimiz gün yaptığı bu paylaşım bu yazı için ilham kaynağım oldu.
A post shared by Zendaya (@zendaya) on Jun 17, 2019 at 2:29pm PDT
Marvel Sinematik Evreni: ‘Mary Jane ve Spider-Man’
Spider-Man: Homecoming, benim için üzerinde düşündükçe değersizleşen bir film. Son dönemin benzer gişe filmleri gibi herhangi bir şey katmayan, tüketirken sanatsal haz almadığım bir eser. Altı doldurulamadıktan sonra atılan kahkahaların ve tanık olunan duyguların sinema salonundan çıkıldığı anda uçup gittiğinin bir örneği. Bu konuda bana katılmayan birçok kişi olduğunu tahmin edebiliyorum ve argümanlarının bir kısmına katılmasam da anlayabiliyorum. Elbette argümanların pek çoğunun çıkış noktası Marvel Sinematik Evreni’ndeki Peter Parker’ın henüz olgunlaşmamış ve Spider-Man külliyatına hakim okurların bileceği karakter özelliklerini henüz edinmemiş olmasıydı. Bu açıklamanın genişletilerek diğer karakterler için de söylendiğini eminim duymuşsunuzdur. Stan Lee ve Steve Ditko’nun -bu konuda kredi verilmesi gereken Kirby ve Simonson da var- Peter’ın hikayesini Gwen Stacy’in ölüm sürecine kadar adım adım derinleştirdiklerini düşünürsek, çizgi romanlarda karakterlerin tek bir sayıda yaratılmadığını, onları var eden şeyin aslında edindikleri tecrübeler, idealler olduğu kabul edilen bir gerçek. Karakterizasyon dediğimiz kavram bu şekilde okuyuculara geçiyor.
Spider-Man: Homecoming
Spider-Man Homecoming ile tam anlamıyla kurulan Spider-Man evrenine dönüp baktığımda, başarısız bir karakter uyarlaması olarak görmediğim tek karakter, aslında genel kitle tarafından bu konuda en çok eleştirilen isim Michelle. Çünkü kendisi henüz bir karakterizasyona sahip değil. Homecoming’te Michelle’i yalnızca farklı anlarda Peter’ın karşısına çıkan bir karakter olarak gördük. Ekran süresinin 1 dakika olup olmadığından bile emin değilim. Bu da Michelle’in Mary Jane olması yolunda Marvel’a olanak sağlıyor. Far From Home’u izlemek için motivasyonumun en büyük kaynağı Mary Jane olacak. Homecoming’te bize izletilen 1 dakika Far From Home’da hiç gerçekleşmemiş gibi davranılırsa -Marvel bunu defalarca yaptı- bence yapabilecekleri en sağlıklı hamle bu olur. Stan Lee’nin onlarca sayı süren gizemli anlatımında olduğu gibi May Yenge’den duyduğumuz ‘gizemli güzel kız’ gizemi altında izlemek isterim. Birkaç minör değişiklikle Zendaya da bu role çok yakışır.
Michelle/Mary Jane konusunda sözlerimi bitirmeden önce, söylemek istediğim son bir şey var. Zendaya’nın etnik kökeni üzerinden yaratılmaya çalışılan saçma tartışmayı anlamıyorum çünkü arakterin felsefesini doğrudan etkilemeyen özelliklerin karakterizasyon değerlendirilirken herhangi bir değeri olduğunu düşünmüyorum. Önemli olan bu karakterlerin ne kadar kaliteli yazıldığı, karakterizasyonunun ne kadar sadık uygulandığı. Örneğin Tom Holland’ın Stan Lee’nin gençliğine tıpatıp benziyor oluşu, (Stan Lee’nin gençliğinden esinlenerek Peter’ Parker’ı yarattığı bilinir) aktörün Peter Parker & Spider-Man performansını tek başına iyi bir uyarlama yapmaz.
Spider-Man: Homecoming
Spider-Man: Far From Home filminde karşımıza çıkacak Mary Jane portresi hakkında yeterince yazmışken, son dönemde karşımıza çıkan diğer Spider-Man uyarlamalarının yalnızca Mary Jane portrelerini hakkında yazmak isterim. Çizgi roman uyarlamalarında dikkat ettiğim ilk öğe her zaman derinliği bulunan yan karakterlerin uyarlamalarda ne kadar iyi aktarıldığıdır aynı zamanda. Sadece bu yan karakterlere bakarak bile yapımcı ekibin kaynak materyale hakim olup olmadıklarını anlamanız çok daha kolay.
İdealist Mary Jane Hikayesi: ‘Marvel’s Spider-Man’
İlk fragmanın yayınlandığı günlerde, sosyal medyada Spider-Man okuyucuları tarafından tartışıldığını gözlemlediğim ilk mesele Mary Jane’in görünüşünde yapılan değişikliklerdi. Silver Age dönemi çizgi romanlarında çekici görünümüyle nam salan MJ, zaman ilerledikçe dönem akımlarından etkilenmiş ve dış görünümünde değişiklikler yaşamış bir karakter. Özellikle 2000’ler sonrası modern Marvel döneminde Dan Slott, 10 yılı aşkın Spider-Man serüveninde Mary Jane’i Peter ile olan ilişkisi ve göz alıcı güzelliğinden ayrı tutarak karakter gelişiminde radikal hamleler yapmıştı. Silver Age döneminde yaratılan her karakter gibi Mary Jane de pek çok yeni özellik kazandı.
Marvel’s Spider-Man
Marvel’s Spider-Man oyunu da Mary Jane’i Peter’dan ve güzelliğinden ayrı şekilde ele alıp. Hikaye içerisinde Peter’la yeniden buluşturuyor ve yan karakter olarak oyun boyunca bize bir bakımdan Arkham serisinin Oracle’ı diğer bakımdan ise Lois Lane’i andıran bir portre çiziyor. Gizli görevler ve gazetecilik kariyerini göz önüne alınca da MJ’in sokak görünümünde görmemiz alınabilecek en mantıklı kararlardan biri. Eleştirileri anlıyorum fakat ben Mary Jane’in çok iyi uyarlanmış bir karakter olarak görüyorum. Çizgi romanların karmaşık zaman çizelgesi içerisinde alınmaktan korkulan pek çok riskin alınmasının artık gerekli olduğunu oyunda, MJ ve pek çok karakterde açık bir şekilde bunu gözlemlemek mümkün.
Sadece Bir Dakikaya Sığdırılan Güçlü Bir Mary Jane Anlatımı: ‘Spider-Verse’
Miles Morales’in bakış açısıyla takip ettiğimiz Peter’ın cenaze törenindeki konuşmasıyla hem filmdeki en kritik motivasyon anlarından birini sunan hem de Spider-Man külliyatını yarım dakikaya ustaca sığdıran/özetleyen bir Mary Jane Watson var.
Spider-Verse
Spider-Man: Into the Spider-Verse benim için her anlamda en güzel, özel ve başarılı Spider-Man adaptasyonu. Eminim birçok kişi de benzer düşüncelere sahiptir. Bldiğimiz Peter Parker görüntüsünden daha farklı ve filmin giriş bölümünü final sahnesi olduğuna da dikkat edersek, henüz bize yabancı olan gelişim sürecinin başında bir karakterin acısına üzüldük biz bu sahnede. Aynı zamanda film boyunca başta Miles olmak üzere farklı formlardaki Spider-Man’ler için de benzer duyguları besledik.
Başta Phil Lord, Miller ve bütün ekip, Miles Morales’i yaratan Michael Bendis, Spider-Verse hikayesinin yazarı Dan Slott ve Stan Lee ile Steve Ditko’nun Spider-Man hayranlarını ve karakterlerini ”Büyük güç, büyük sorumluluk gerektirir” mottosu altında birleştirdi. Merhaba herhangi bir motivasyonu olmayan MCU Spider-Man’i, bu yüzden hala başarısız bir uyarlamasın.
Spider-Verse
Kaliteli uyarlamalar kaynak materyalin derdini anlayan ve bunu özgün bir şekilde anlatan yapımlardır. Belki Zendaya’nın da paylaştığı ikonik Mary Jane sözü ‘Face It Tiger’, Mary Jane için benzer bir süreci başlatabilir. Hatta Disney’in Spider-Man uyarlamasının başarılı bir uyarlamaya dönüşmesinin ilk aşaması neden Mary Jane’den başlamasın?
Comments